Kiedy mastika (mastyks) z Chios został wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO? I co w ogóle oznacza ta nagroda?
Guma mastyksowa
„Białe złoto” Chios wydobywane jest w niezmienionej postaci od tysięcy lat. Uprawa gumy mastyksowej, drzewa mastyksowego, została szczegółowo omówiona w osobnych rozdziałach:
Guma mastyksowa jest również produktem o chronionej nazwie pochodzenia, co również świadczy o jej wyjątkowości.
Guma mastyksowa jest stosowana jako środek aromatyzujący w wielu słodyczach i napojach, przede wszystkim w Mastiha (Mastika), likierze wytrawnym z wyspy Chios. Łzy mastyksu lub małe kawałki stwardniałego soku z drzewa można również żuć jako gumę do żucia, co jest praktykowane od tysięcy lat.
Guma mastyksowa jest znana w kulturach i kuchniach całego basenu Morza Śródziemnego i świata arabskiego. Jako przyprawa stosowana jest przede wszystkim w:
- greckiej
- cypryjskiej
- syryjskiej
- kuchni libańskiej
Niematerialne dziedzictwo kulturowe UNESCO
Jaka jest definicja niematerialnego dziedzictwa kulturowego?
Jest to: „dziedzictwo kulturowe jest wyrazem sposobów życia wypracowanych przez daną społeczność i przekazywanych z pokolenia na pokolenie, w tym zwyczajów, praktyk, miejsc, obiektów, form wyrazu artystycznego i wartości”.
Mastyka i UNESCO – 2014 r.
W 2014 roku w Paryżu została zatwierdzona nominacja „Mastyksu z Chiu” jako zabytku kultury na Reprezentatywnej Liście Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Historia miejsca, wartości, zwyczaje i praktyki dotyczące uprawy i zbioru mastyksu są teraz częścią niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO.